วาเรา คิวเกะซึกิ

เล่มที่ 1: แวมไพร์ที่หัวเราะ
ในขณะที่เด็กหนุ่มเพิ่งฟื้นคืนชีพในฐานะแวมไพร์ แต่กระทำการดุร้ายที่น่ากลัวเมืองรอบ ๆ ตัวเขาแสดงให้เห็นถึงความวิปริต ผู้ใหญ่ใช้อำนาจในทางที่ผิดเด็ก ๆ ก็เสื่อมถอยและใช้ทุกวิถีทางเพื่อบรรลุเป้าหมายเพื่อระบายสัญชาตญาณต่ำของพวกเขา ใครก็ตามที่ไม่สามารถเข้าใจและคัดค้านได้จะต้องเปลี่ยนแปลงหรือกลายเป็นบ้า แล้วความสยองขวัญที่แท้จริงคืออะไร? แวมไพร์ที่ฆ่าเพื่อเลี้ยงตัวเองหรือโรคคลานที่ซ่อนตัวอยู่ในสังคมที่ค่อย ๆ ทุจริตโดยไม่มีใครสังเกต?
เล่มที่ 2: สวรรค์
หลังจากเหตุการณ์ที่บรรยายในเล่มแรก Luna และ Konosuke ตอนนี้อยู่ร่วมกับแวมไพร์หญิงชราในฐานะเพื่อนในฐานะคู่รักในความไร้เดียงสาที่ไร้เดียงสาฆ่าเพื่อดับกระหายเลือดเข้าร่วมความตายและความรักภายใต้ความฝันแห่งนิรันดร์ หนุ่ม ในขณะที่เด็กชายคนหนึ่งชื่อมาโกโตะกำลังมองหามิโกะน้องสาวที่หายสาบสูญซึ่งหายตัวไปเมื่อหลายปีก่อนภายใต้สถานการณ์ลึกลับ แต่เกิดอะไรขึ้นกับผู้หญิงคนนั้นที่ชอบกินด้วงและฝันที่จะเป็นผู้หญิง และมีใครบางคนซ่อนความลับที่น่ากลัวจริงๆเหรอ? เส้นทางของตัวละครทุกตัวจะชนกันอย่างมากทำให้เกิดผลที่คาดไม่ถึงหลังจากสิ่งต่าง ๆ ถูกเปิดเผย
เรื่องราวถูกระงับระหว่างความแปลกประหลาดและความเสื่อมโทรมแสดงให้เห็นถึงความคิดถึงที่ชัดเจนสำหรับภาพยนตร์เยอรมันและ Federico Fellini ที่เลือดถูกนำมาใช้เพื่อติดตามเรื่องราวเกี่ยวกับศีลธรรมที่ยิ่งใหญ่และชัดเจนเท่านั้น